Τι λένε όσοι υποστηρίζουν το εμπόριο εκπομπών ρύπων


Κεν ΝιούκομπΚεν Νιούκομπ – Επενδυτής Q – Quest Capital
Ο Κεν Νιούκομπ είναι από τους πρωτοπόρους στο χώρο, βετεράνος της Αγοράς του  Άνθρακα. Αυτός ξεκίνησε το τμήμα χρηματοδότησης άνθρακα στην Παγκόσμια Τράπεζα. Όπως μεταφέρει, όταν τους μίλησε πρώτη φορά για συναλλαγή άνθρακα νόμιζαν ότι μιλούσε για εξωγήινους. Με προϋπηρεσία στην Goldman Sachs, σήμερα είναι επενδυτής σε δική του εταιρεία.

Πώς λειτουργεί το σύστημα; Και πώς μπορείς να πουλήσεις αέρα;
Κατ’ αρχάς μιλάμε για χορηγίες μέσω του χώρου της αγοράς, δραστηριότητες που δεν εκλύουν αέρια θερμοκηπίου,  ή που εκλύουν λιγότερα αέρια θερμοκηπίου και δημιουργούν μία πρωτοβουλία οικονομικής στήριξης των δραστηριοτήτων που έχουν μικρότερο αντίκτυπο στην κλιματική αλλαγή.
Oπότε εννοιολογικά αυτό που λέμε είναι, «αν αντικαταστήσεις τον σταθμό παραγωγής ενέργειας καύσης άνθρακα με έναν σταθμό παραγωγής αιολικής ενέργειας, αντικαθιστάς εκπομπές αερίων θερμοκηπίου και υιοθετείς μία πηγή ενέργειας που δεν έχει εκπομπές αερίων θερμοκηπίου.»
Άρα τα οφέλη της αιολικής ενέργειας είναι ότι δημιουργεί μειώσεις εκπομπών σε σύγκριση με τον σταθμό παραγωγής ενέργειας καύσης άνθρακα και αν δώσεις αξία σε αυτή την μείωση εκπομπών, όπου για κάθε κιλοβατώρα ηλεκτρισμού που καταναλώνεται έχεις 0,5 με 1 κιλό λιγότερα αέρια θερμοκηπίου, το αντίστοιχο διοξείδιο του άνθρακα, πληρώνεσαι γι’ αυτό.
Οπότε έχεις όφελος από την πώληση της αιολικής ενέργειας και ταυτόχρονα το όφελος της πώλησης της μείωσης εκπομπών αερίων θερμοκηπίου. Βάζεις μία τιμή στο διοξείδιο του άνθρακα και μετά γέρνεις το παιχνίδι υπέρ της πηγής ενέργειας με χαμηλή περιεκτικότητα σε άνθρακα.
Επομένως, ουσιαστικά λέμε ας δημιουργήσουμε ένα ρυθμιστικό πλαίσιο που θέτει μία τιμή στις μειώσεις εκπομπών αερίων θερμοκηπίου και έτσι ο πωλητής αιολικής ενέργειας πληρώνεται για τη μείωση εκπομπών αερίων θερμοκηπίου.
Έτσι, ο πωλητής του σταθμού παραγωγής ενέργειας καύσης άνθρακα πρέπει πλέον να ανταγωνιστεί όχι μόνο το κόστος της αιολικής ενέργειας, αλλά και το όφελος που έχει η πώληση μείωσης εκπομπών αερίων θερμοκηπίου που έχει ο παραγωγός αιολικής ενέργειας. Και αυτό πλέον συμβαίνει σε ένα ευρύτατο φάσμα δραστηριοτήτων.

Μπορείτε  να μας εξηγήσετε  περί τίνος πρόκειται και πώς χρησιμοποιείται σήμερα, πώς εφαρμόζεται αυτήν την στιγμή?
Είναι σημαντικό να ξεκαθαρίσω ότι η κλιματική αλλαγή προκαλείται και από την καταστροφή των «δεξαμενών» άνθρακα, και από την έκλυση διοξειδίου του άνθρακα από την καύση ορυκτών καυσίμων. Μέχρι τώρα ο κόσμος εστίαζε σχεδόν εξ’ ολοκλήρου στη μείωση εκπομπών από τη χρήση ορυκτών καυσίμων.
Άρα το πρόβλημα είναι ότι προσπαθούσαμε να καταπολεμήσουμε την κλιματική αλλαγή με το ένα χέρι δεμένο πίσω από την πλάτη, γιατί τουλάχιστον το 20% και πιθανώς το 30% των εκπομπών που προκαλούν την άνοδο της θερμοκρασίας προέρχονται από την καύση δασών, την αποψίλωση δασικών εκτάσεων και την κακή διαχείριση των γεωργικών εδαφών, τα οποία είναι πλούσια σε άνθρακα, και όταν οργώνονται και δεν λιπαίνονται σωστά, δεν διαχειρίζονται σωστά,  κι έτσι αυτός ο άνθρακας καταλήγει επίσης στην ατμόσφαιρα.

Πιστεύετε ότι είναι ένας μηχανισμός που θα λειτουργήσει τελικά?
Νομίζω ότι είναι πολύ μεγάλη πρόκληση. Υποστηρίζω απολύτως την προσπάθεια να βρούμε έναν μηχανισμό που θα λειτουργήσει, αλλά υπάρχουν τόσες πολλές επιπλοκές, για να βάλεις έναν τέτοιο μηχανισμό σε λειτουργία, που πρέπει να αναρωτηθείς αν το γεγονός ότι μπορούμε τώρα να πληρώσουμε για τον άνθρακα που υπάρχει αποθηκευμένος στα δάση θα είναι αρκετό για να αναστρέψει μία ιστορική τάση για αποψίλωση.
Γιατί ό,τι και να δοκιμάσαμε στο παρελθόν δεν ήμαστε ποτέ ικανοί να μειώσουμε την αποψίλωση. Ακόμα θυμάμαι, σχεδόν τριάντα χρόνια πριν, να μιλάω σε ακροατήρια για την απώλεια στα τροπικά δάση που ήταν ίση με την αντίστοιχη επιφάνεια ενός ποδοσφαιρικού γηπέδου το λεπτό, και να ακούς τους ομιλητές να αναφέρονται σε αυτό το θέμα λέγοντας το ίδιο πράγμα ακόμα και σήμερα.
Κάθε χρόνο, αποψιλώνονται δεκαπέντε εκατομμύρια εκτάρια, με αποτέλεσμα να συρρικνώνονται τα δάση. Πιστεύουμε ότι βάζοντας μία τιμή στον άνθρακα, ότι μπορούμε ουσιαστικά να σταματήσουμε αυτές τις πανίσχυρες δυνάμεις.
Ουσιαστικά, αξίζει να δοκιμάσουμε, γιατί το να διατηρήσουμε τα τροπικά δάση στη θέση τους είναι σημαντικό για την κλιματική αλλαγή και την βιοποικιλότητα και άρα για την ευημερία τόσων λαών των δασών στον κόσμο.

Ασκείται μεγάλη κριτική το κατά πόσο είναι σίγουρο ότι ο ιδιωτικός τομέας  θα προσέξει και θα φροντίσει την κλιματική αλλαγή. Έχουμε δει τον ιδιωτικό τομέα να ρισκάρει πολλά…
Ο ιδιωτικός τομέας είναι η πηγή της τεχνολογίας, και η πηγή του κεφαλαίου στην κλίμακα που χρειάζονται για να επιληφθούν τα θέματα της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Έτσι αυτό που πραγματικά χρειάζεσαι είναι οι πιο κομψές και αποδοτικές πολιτικές τακτικές και κανονισμοί για να διασφαλιστεί η προώθηση του ιδιωτικού κεφαλαίου με τον πιο αποδοτικό τρόπο για την αντιμετώπιση του προβλήματος.
Το ερώτημα έγκειται περισσότερο στους κανονισμούς, παρά με το αν ο ιδιωτικός τομέας είναι ασφαλής. Σε χώρες όπου οι νόμοι εφαρμόζονται ικανοποιητικά, και είναι σχεδιασμένοι ευφυώς, ο ιδιωτικός τομέας θα είναι παράγοντας ωφέλιμης αλλαγής, αλλά αν έχεις λάθος κανονισμούς, μπορείς να αναμένεις τα χειρότερα αποτελέσματα.